اجرای سازه فضاکار


تقسیم بندی کلی سازه های فضاکار

 

سیستم فضاکار مشبک :

 

با استخوان بندی و پیکر بندی اسکلتی، اغلب شامل تعداد قابل توجهی اعضای نسبتاً طویل (اغلب ) مستقیم الخط (وگاه) دارای انحنا (مانند اعضای موسوم به عناصر قاب یا خرپا) که در پیونده ها به یکدیگر اتصال یافته اند. در حالتی که اجزای پوشانه اینگونه سازه ها بصورت تفکیک ناپذیر در رفتار سازه ای دخیل باشند، سیستم های مختلط و دوگانه ایجاد می گردند. سیستم های مشبک تاشونده زیر مجموعه ای از این گروه بشمار می روند.
 

سیستم های پوشانه ای متکی بر کابل ها:

 

شبکه های متقاطع کابل ها، سیستم های ترکه ای، معلق یا آویخته. سازه های کش بستی سازه های بادی و سازه های هوانشین
 

مزایا و خصوصیات دیگر

 

 - ایجاد مکان ساخت دهانه های بزرگتر بدون پایه های میانی و ایجاد آزادی عمل برای معمار، جدایی ناپذیر بودن فرم سازه از معماری.
- ایجاد فصل مشترکی برای بهره گیری معماران پیشرو از قابلیت های مهندسان سازه مصلح به دانش نوین.
- امکان احداث سازه ها باکاربرد چند منظوره.

 

سازه های فضاکار مشبک (اسکلتی)

 

عبارت فوق، تنها به گروهی از سازه های دارای عملکرد مسلط سه بعدی اطلاق می گردد که ویژگی های زیر در آنها مصداق دارد:
 
1. اثر رفتاری هیچ یک از سه بعد درجذب نیروهای وارده، قابل صرف نظر کردن نیست.
2. متشکل از اعضای منفصل طی (اعضای خرپا، تیر، تیر-ستون) می باشد. به عبارت دیگر سیستم سازه، پیوسته نبوده و از نوع اسکلتی میباشد.
3. بعنوان قاعده(صرف نظر از استثناها)، اغلب شامل تعداد قابل توجهی از اجزا و زیر مجموعه های ساده و تکرار شونده می باشد.
4. اجزا و زیر مجموعه های ساده اغلب در خور تولید انبوه می باشد و در ابعاد و اشکال استاندارد اختیار می گردند.
5. با استفاده از قابلیت باربری در سه بعد، امکان کاهش وزن فراهم می باشد. از این رو، سازه های فضاکار مشبک اسکلتی، معمولاً سبک ولی بالنسبه صلب می باشند.
6. متداول ترین کاربرد این نوع سازه ها، در ساخت پوشش یا سقف ابنیه ای است که در آنها، عملکرد ساختمان ایجاب می نماید که دهانه های آزاد نسبتا بزرگ در دو جهت در پلان ایجاد گردد.
7. معمولاً از دیدگاه زیبا شناختی دارای اهمیت هستند.
8. معمولاً از ذخیره ظرفیت مقاومتی قابل ملاحظه ای در مقایسه باسازه های سنتی برخودارند.
9. معمولاً بسیار اقتصادی بوده و نیازهای اقتصادی به علت امکان صنعتی شدن ساخت، افزایش سرعت تولید و نصب، کاهش وزن و صرفه جویی در مصالح را برآورده می سازند.
 
بطوری که ملاحظه می شود برخی از این ویژگی ها در مورد سایر سیستم های سازه های فضاکار نیز صدق می نمایند.

 

اهمیت اجرای سازه های فضاکار در محیط مصنوعی یا طبیعی

 

- سازه فضاکار، قابلیت ها و امکانات عمده ای را در اختیار مهندسان ومعماران برای تلفیق اصول زیباشناختی و نوآوری ها با جنبه های رفتاری، عملکردی، کاربری و سرویس دهی سازه قرار می دهند.
- تمامی سازه ها باید از دیدگاه زیباشناسی و هماهنگی با محیط مصنوعی یا طبیعی مورد مطالعه قرار داده شوند.
- با توجه به اینکه اغلب سازه های فضاکار وسیع و بزرگ هستند، اثر قابل توجهی بر محیط باقی می گذارند.
- بیش از دیگر سازه ها، فضا را معرفی می نمایند.
- فرم پروژه توسط سازه تعریف می شود.

 

پیونده ها و اتصالات در اجرای سازه های فضاکار

 

- پیونده ها، معرف منطق اجرای سازه فضاکارند.
- پیونده ها باید سخت و مقاوم باشند.
- باید ساده باشند (از نظر فرم وامکان برقراری اتصال ).
- به سهولت ساخته شوند و قابلیت تولید صنعتی داشته باشند.
- برون محوری در پیونده ها به حداقل ممکن برسد.
- رواداری اجرایی لازم در طراحی پیونده ها باید پیش بینی شده باشند.
- اصلاح، تعمیر و نگهداری آنها به سهولت امکان پذیر باشد.
- قابلیت پذیرش تعداد قابل توجهی عضو را برحسب نیاز دارا باشند.
- ترجیحاً هر عضو مستقلاً به پیونده ها متصل گردد.
- زاویه فضایی بین اعضا، قابل توجه باشد.

 

شبکه های تک لایه تخت اجرای سازه فضاکار

 

شبکه در اجرای سازه فضاکار، عبارت است از سیستم سازه ای مشتمل بر یک یا تعدادی بیشتر لایه متشکل از مجموعه ای از اعضا.
یک شبکه تک لایه یا شبکه تخت، متشکل از اعضای تیر با اتصالات صلب (با قابلیت انتقال لنگر قابل ملاحظه) که در آن تمامی اعضا به نحوی مطلوب طراحی، اجرا و در درون صفحه واحدی هم بندی شده اند .معمولاً بارهای بیرونی وارد بر چنین شبکه تختی، از انواع نیروهای متعامد بر صفحه شبکه و لنگرهای اعمال شونده حول محورهای مار بر صفحه می باشند. تحت تاثیر چنین نیروهایی، تغییر مکان های حاصله در امتداد خارج از صفحه، مولفه قابل ملاحظه ای خواهند داشت .بنابراین اگر چه اعضای تیر در صورتی که به نحو مطلوب طراحی و اجرا شده باشد (و در صورت صرف نظر نمودن از بعد قائم آنها) تقریباً در درون یک صفحه واقع می گردند، ولی بارهای موثر و تغییر مکان های حاصله در امتداد عمود بر صفحه مولفه های قابل توجه و در نتیجه رفتار مجموعه تنها با ملحوظ داشتن سه بعد قابل بررسی است.
تاشه های متداول شبکه های تخت شامل الگوهای "دو راهی "، "سه راهی "و "چهار مسیره " است.
الگوهای دو راهی به عنوان ساده ترین تاشه ها متشکل از دو مجموعه از تیرهای متقاطع می باشد که در دو راستای معمولاً متعامد به موازات خطوط مرزی (شبکه راست گوشه )یا با زاویه مورب نسبت به مرزها (شبکه قطری )امتداد می یابند.
در طراحی تاشه مناسب یک شبکه تخت (تک لایه ) برای کاربرد ویژه، پس از بررسی گزینه های متفاوت و شناسایی ویژگی های هر یک، با در نظر گرفتن شکل، نوع مقاطع تیر، نوع مصالح، موقعیت، وضعیت و شرایط تکیه گاه ها و خطوط مرزی و شیوه ساخت، امکان اتخاذ تصمیم منطقی در طراحی فراهم خواهد شد.

 

شبکه های  دو لایه در اجرای سازه فضاکار

 

شبکه دو لایه، از دو لایه اعضای موازی تشکیل می گردد که به وسیله اعضای موسوم به "جان "به یکدیگر متصل می گردند. هنگامی که چنین شبکه ای به عنوان پوشانه سقف با شیب اندک استفاده گردد، یکی از لایه های شبکه، " لایه رویین "و دیگری "لایه زیرین "نامیده می شود.
در حالاتی که از چنین شبکه هایی به عنوان دیواره های سازه استفاده شود، یکی از لایه های شبکه را " لایه بیرونی " و دیگری را " لایه درونی " در مقایسه با موقعیت مرجع، می نامند.
 
 
 

ما در گروه سازه فضایی ویتر، با بهره گیری از روش ها و ابزارهای جدید و انتخاب هوشمندانه نوع متریال سازه به لحاظ استحکام و سبکی،

خلق یک سازه زیبا و با کیفیت را تضمین می کنیم.

 

برای دریافت مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید :

 

5136676762 (98+)

9155223875 (98+)

 

 

 

بازگشت